Dag 107: 11 oktober Riego de Ambros – Cacabelos 35 km

Wij gaan letterlijk en figuurlijk de berg af, wat een afdaling, vol met rotsen stenen en modder. Absoluut niet makkelijk en we doen dan over 4 km meer dan 1 uur, we zijn al doodop en het meeste moet nog komen.

Maar we stappen lekker door. Na de afdaling komt een mooi dorpje waar we wat voorraden in kunnen slaan, 2 appels en een doosje met koekjes, daar heb ik voorlopig genoeg aan, drinken heb ik nog en alles wat je koopt moet je de hele dag dragen en daar heb ik geen zin meer in. De rugzak is mij nu al te zwaar dus ik neem alleen het allernoodzakelijkste wat ik nodig heb.

We lopen door Ponferrado, een grote stad, waar we eerst helemaal omheen lopen om de stad van het westen in te lopen, een hele mooie burcht hebben ze daar en ook een hele leuke bar waar we onze koffie en cola en brood kopen en op het terras lekker opeten. Het weer is hier prima ca 20 tot 25 gr. Heel anders dan vannacht toe de regen op het dak kletterde, gelukkig regent het ’s nachts en niet overdag.

Na Ponferrado krijgen we een Nederlandse weg, asfalt en vlak, bijna 8 km langs en straat en geen klimmetjes. Heerlijk, ik geniet niet alleen van de vlakte maar nu ook van het lopen. Ik vind dit best wel fijn terwijl Reinhard hier helemaal niets aan vind en ik haal hem dan ook in bij Camponaraya. We drinken hier nog wat en lopen tegen 2 uur verder naar Cacabelos. We lopen de stad alweer bijna uit wanneer we eindelijk de Albergue zien. Deze is rond de kerk gebouwd en beschikt over allemaal 2 persoonskamers, ca 70 personen kunnen hier slapen en douchen, de douches bevinden zich in het midden en zoals zo vaak zijn de dames en heren gescheiden.

1 reactie

  • jeanette schreef:

    nou Hans, mijn bewondering wordt steeds groter.
    Hoeveel stadjes en dorpjes ben je al in en uit gewandeld. Als je straks over een paar weken thuis bent willen je voeten nog wandelen! en jij slechts koffie drinken. Dat wordt nog wat! Fijn dat het weer bij jou goed is. Nog even volhouden en dan…..
    Hartelijke groet en toi toi bij de laatste loodjes, Jeanette

Laat een reactie achter