4 juli 2013

Zaten we gisteravond in het restaurant recht tegenover de huiskamer om daar te eten en lekker achter een glas wijn, breekt op het terras daar ineens de pleuris uit. We schrokken ons bijna dood, de eigenaar van de tent ging door het lint. Hij ging tekeer tegen de ober die net ons eten had opgenomen en die hield z’n mond ook niet, dus een gebek van je welste in de keuken en aangezien de Spanjaarden heel snel en luid kunnen praten leek het wel oorlog. Even later, nou ja, een 10 minuten, komt iemand anders onze bestelling opnemen en deze jongen was heel zenuwachtig, bang dat hij iets verkeerd zou doen. Het eten was van redelijke kwaliteit en daar is dan ook alles mee gezegd. Bij het afrekenen kreeg de vrouw in de keuken er ook even van langs maar zij zei niets terug dus de eigenaar was alleen aan het schreeuwen. Uiteraard hebben wij dit restaurant aan vele pelgrims vandaag aangeprezen en gaan zelf naar de Padre.

Santiago is toch een heel andere stad dan Lourdes. In Lourdes staat het geloof veel meer centraal, zijn er veel meer winkeltjes die souvenirs verkopen en lopen er veel meer priesters rond. Hier in Santiago zijn ook wel winkeltjes, maar in de oude binnenstad is meer te zien o.a. bakkerijtjes, groentewinkels, kledingzaken en natuurlijk kleine barretjes. Er zijn 2 of 3 vieringen in de grote kathedraal. Niet bij elke viering zwaait het grote wierookvat waar vele pelgrims getuige van willen zijn en dat komt omdat er dan te weinig geld is. Het zwaaien van het vat kost nl. € 360,- en wordt veelal gesponsord door een reisbureau die hier dan is. De mannen die aan het touw trekken (9 man) krijgen per persoon € 20,- en dat is dus de helft van de kosten, de kerk krijgt de andere helft. De kerken in Lourdes en Santiago hebben dus wel gemeen dat ze commercieel zijn.

Een ander groot verschil is bv de avond. In Lourdes hebben ze de lichtprocessie om 9 uur en die is om 10 uur afgelopen. Velen gaan dan naar huis en de sterksten naar de kroeg. Hier is het gewoon laat eten op een terras en lekker buiten zitten. Gisteravond na ons geweldig diner zaten we nog op een ander terras en daar zat ook een gezin met 2 kleine kinderen van ca 1 jaar om 10 uur ’s avonds. Santiago is natuurlijk ook een grote universiteitsstad en dat kun je wel merken. Veel jonge mensen op de vele pleinen hier. Daar komt dan ook bij dat er veel mensen in een andere stemming zijn dan in Lourdes, daar heerst een andere devotie dan hier. De mensen komen toch veel uit sportieve beweegredenen en veel minder om Jakobus te zien, de pracht en praal hier in de grote kerk is dan ook overweldigend en dan overdrijf ik niet (doe ik nooit hoor). Toch zit de Kathedraal met elke viering bomvol, maar er gaan er niet zo veel ter communie. Toch wel een teken dat ze voor het wierookvat komen.

Joke, je vroeg wat dat is geocaching. Nou, om dat in het kort uit te leggen kan ik zeggen dat het schatzoeken voor volwassenen is. Iemand heeft bv een kokertje of een buisje of een schroefdopje ergens neergelegd en die gegevens waar het legt op de geocachingsite gezet. Anderen kunnen deze downloaden in hun GPS apparaat en dan proberen het verstopte op te zoeken. Heb je het gevonden dan zit er meestal een briefje in waarin je je nickname op kunt schrijven en daarna kun je op de site vertellen dat je deze hebt gevonden. Nu is het de kunst deze buisjes of doosjes zo te verstoppen dat ze er wel zijn maar dat het heel moeilijk is om ze te vinden. Kijk ook op de site www.geocaching.com

Voor mijzelf ben ik er nog niet uit wat ik volgende week ga doen, hink echt nog op 2 gedachten en heb een lichte voorkeur voor                maar ik laat het nog wel weten.

Groet’n uit een zeer warm Santiago, het is nu bijna 38 graden en morgen wordt het nog warmer.

Hans uut Twente