18 januari 2012 vervolg

Toch wil ik nog wat schrijven van vandaag. Vandaag naar Takoradi geweest om diverse materialen te kopen. Vanmorgen zijn wij verder gegaan met de hemelwaterafvoeren. De goten zitten er allemaal aan, het volgende wat we moeten doen is 1 watertank kopen en een paar pvc hulpstukken. Wij hebben allemaal 80 mm buizen maar die kennen ze hier niet. We hebben dus gekozen voor bochten van 100 mm en T-stuk van 100 mm en we lijmen wel delen op elkaar. Wanneer het iets lekt is het geen probleem.

In het huisje waar we zitten hebben wij een waterleiding die bijna op de zelfde hoogte is als de watertank, het gevolg is dat wij bijna geen druk op het water hebben. Om dat te verhelpen hebben wij vanmiddag een pomp van 2 KW gehaald compleet met een drukschakelaar. Zodra er een kraan open gaat, begint de pomp te draaien en wordt de druk ver3voudigd. Deze materialen hebben ze wel in Takoradi. De eigenaresse van de pompenwinkel kent het weeshuis heel goed en doneert heel veel, ook deze pomp is door haar gesponsord. De pomp en de regeling kostte meer dan 650 Ghanese Sedi’s dus bijna 325 €. Veel respect voor deze vrouw die een metaalwinkel heeft.

Op de markt gelopen en van lopen krijg je dorst. We hebben allemaal één kokosnoot gekocht, deze worden ter plaatse helemaal geschild uit de hand met een groot kapmes, dan wordt er een klein dopje opgeslagen en die kun je er heel gemakkelijk afdraaien. Het vocht is heerlijk koel, het vruchtvlees kun je er ook zo uithalen maar dat is niet zo lekker.

Ook hebben we ananassen gekocht, ze zijn hier veel groener maar heerlijk te eten, 1 ananas eet je zo alleen op. Ook sinaasappelen zijn hier heerlijk, ze zijn echt groen en het vruchtvlees is heel erg taai maar het sap wat je er uit kunt zuigen is heerlijk fris. Zo zie je maar dat we al aardig thuis raken hier. Dat is ook mede te danken aan onze Ghanese gids en chauffeur, het rijden hier is ook niet gemakkelijk.

Op de markt kwamen we een Ghanese dokter tegen, hij heeft vorig jaar een van de kinderen de blindedarm verwijderd. Thea kent die man natuurlijk en ook zijn vrouw, die heeft aan huis een atelier en maakt overhemden. Wij zijn er naar toe gegaan en ik heb 2 stoffen uitgezocht waar ze shirts van maken. De maat werd opgemeten en volgende week worden ze hier aan huis gebracht, voor 1 overhemd betaal ik omgerekend incl maken en stof  7 €. Deze vrouw heeft mij ook beloofd 1 grote zak met stofjes voor Ria mee te geven.

Gisteren in het dorpje Egyam heb ik werkelijk mijn ogen uitgekeken. Dit kun je niet beschrijven, je moet gewoon de foto’s zien. Kinderen, kleine kinderen en hele kleine kinderen kruipen en lopen door het hele dorp door het rode zand, vrouwen die hun kinderen op de rug dragen in draagdoeken, weer zwanger zijn en ook nog een grote mand op hun hoofd hebben om water of iets anders te verkopen. Je ziet hier bijna geen mannen lopen met iets op hun hoofd, het zijn allemaal vrouwen. Het dorpje Egyam dat ca 800 mtr van het weeshuis ligt is op een berg gebouwd, de meeste woningen staan langs de hoofdstraat en dat zijn gewoon lemen hutjes, bestaande uit 1 kamer waar ook een vuurplaats in zit en de rook niet door het dak maar gewoon door het raam of deur naar buiten moet. Ook zie je gewoon stenen buiten liggen waartussen gekookt wordt met hout.

Morgen gaan we verder met de watertank, sluiten de HWA aan en dan is het wachten op de regen. Vrijdag gaan we een hele dag weg, we gaan met de auto naar de kust, daar is een fort gebouwd door de Nederlanders wat dienst heeft gedaan als vertrekpunt voor slaven. Het moet een gruwelijke plaats zijn geweest Cape Coast en ook naar het Kakum National Park  waar een wandelpad met touwen is gemaakt op een hoogte van 60 mtr.

Zo zie je maar, ik ben nog heel druk hier, wil nog zekers 1 keer naar de markt in Takoradi, ik heb nog lang alles niet gezien, dus blijf de site volgen.

Groetn allemaal uut het warme Ghana

Hans uut Twente.

Laat een reactie achter