Gisteren heb ik geschreven over een mevrouw van 82, dat ik iets over haar zou vertellen, nou bij deze.Vrijdag voor een week komt zij hier binnen lopen, heel erg vermoeid. Wij geven haar aandacht en een kop koffie en ze knapt gelukkig iets op. Ze is helemaal komen lopen van St. Jean de Port. De 1e week samen met haar zoon die het eerst wilde aanzien of ze het wel kon. Achter haar aan heeft zij zo’n wheely, je weet wel, een karretje op 2 wielen waar je rugzak in past die je dan niet hoeft te dragen maar wel moet trekken of duwen.
Ze is vertrokken op 7 mei en heel rustig gaan wandelen. Ze vond het behoorlijk zwaar, zeker in de bergen. Een maal heeft ze het karretje met een vervoerder opgestuurd naar de volgende plaats maar ze heeft alles zelf gelopen.
De dagen erna was ze een regelmatige gast in het woonhuis maar ze was gespannen. Wij zeiden dat dat helemaal niet nodig was omdat ze er toch is. Ja zegt ze, ik moet nog cadeautjes voor mijn kinderen en kleinkinderen kopen en ik kan niets moois vinden. Helmut zei toen, geef ze allemaal dan 20€ en laat ze er zelf iets voor kopen maar dat vond ze ook geen goed idee. Ik heb haar toen voorgesteld om met haar naar de kathedraal te gaan en een paar foto’s van haar te maken met de wheely achter zich zoals ze ook de camino heeft gelopen. Van deze foto’s de beste en de mooiste uitzoeken en daar een paar afdrukken maken voor haar kinderen. Tenslotte heeft zij de camino gelopen en niet de kinderen en die krijgen dan een blijvende herinnering van haar.
Zo gezegd zo gedaan. Ik heb circa 40 foto’s gemaakt van haar, ik heb op de buik gelegen voor de kathedraal en diverse plaatjes geschoten van haar, van opzij en van achteren. Daarna naar de huiskamer om de mooiste foto’s uit te zoeken en op een gekocht sticky gezet. Een fotograaf hier in de buurt wilde er wel afdrukken van maken en dat hebben we gedaan. Ze was nu veel ontspannender dan de eerste dagen toen ze bij ons was en was zichtbaar opgelucht dat ze toch wat had om mee te nemen. Gisteren is ze vertrokken met het vliegtuig naar Nederland. Afgelopen woensdag kwam ze afscheid nemen, ze heeft een behoorlijke donativo gedaan in ons potje en ik kreeg 3 dikke pakkerds van haar toen ze weg ging en daar doe je het toch voor. Het was een genot om haar zo blij te zien dat ze toch echt wat had wat ze ook mooi vond.
Vandaag weer een bijzonder gevalletje hier in de woonkamer, maar we houden de spanning erin.
Dus tot morgen.
Groetn uut de Rua de San Pedro 29
Hans uut Twente
PS: wat wel leuk is: zoek in Google Maps eens naar deze straat met huisnummer, je kunt dan de winkel zien waar wij zitten, recht voor het zebrapad.
Hé Hans ben er ff voor gaan zitten om je verhalen allemaal te lezen.
Weer prachtige verhalen. Vandaag bij Ria geweest met José op de
fiets. Geklets, de lockmachine uitgelegd, geluncht en naar de Kringloop
geweest WATWOLLIE. De kaart uit Santiago kwam vandaag met de post.
Nog veel plezier verder.
groet’n uut Groot Lochter.
Lieve opa,
Ik mis je! En jij mij ook, denk ik(hoop ik), je mist me zo erg dat ik geen kaartje kreeg, en papa en mama wel! Mijn naam stond er niet eens bij!
Opa, je bent denk ik te druk met je werk daar in spanje op de motor!
Denk aan jezelf opa. ( een een klein beetje aan mij?)
Dikke knuffel
Lisanne
Genieten Hans, ga zo door!!!
Heel veel groeten uit Wilnis! (Het regent hier weer voor de verandering).