5 juli 2014 Lavacolla

Vanmorgen om 7 uur stonden we beiden buiten. Geheel in regenpak want het miezerde, wat het de hele dag trouwens heeft gedaan en soms veel meer dan dat.

Tegen half 8 hadden wij ons ontbijt op, een heerlijk pain de chocolat met een kop koffie. (drink ik thuis nooit voor 10 uur) en toen op pad. Aan de regen wen je snel. Je bent in no time drijfna,t dus niet zeuren doorlopen. We lopen lekker te kletsen over alles en nog wat halen herinneringen op en lopen gaat zo heel snel. Tegen 10 uur een bak koffie op dezelfde plaats waar ik 4 jaar geleden ook wat heb gedronken en na een kwartier weer verder.

Tegen half 12 weer een stop gemaakt en deze keer een hele lange en het is dan toch wel gemakkelijk dat je iemand bij je hebt die Spaans spreekt, die besteld toch wel iets sneller dan dat wij dat doen.

Wij hadden gisteren al besloten tot ongeveer in Aminal te lopen, maar daar waren we al zo vroeg dat we toch door gelopen zijn. Theo belde op dat hij ook snel was opgeschoten en al in Monto de Gozo zit, en hij vond het ook al jammer om te stoppen zodat we beiden besloten hebben om door te lopen. Arturo en ik nog een kleine 8 km en Theo en Vincent lopen dus vandaag al SdC binnen waar ze een albergue proberen te krijgen.

Wij lopen verder door een heel mooi egulitisch bos(zo goed Ada) en genieten ondanks dat het nog steeds regent. Maar wat zijn er veel pelgrims onderweg, zagen we op de primotivo ca 20 mensen alleen maar in de herberg s’avonds, hier zie je er wel 100 voor je lopen en ook achter je. Maar gelukkig lopen ze je niet echt op de voeten. Wat wel heel vervelend is dat je elke keer voor fietsers aan de kant moet want die rijden op dezelfde weg. Sorry, Bert en Marja, maar voor jullie zal het ook vervelend zijn geweest al die voetgangers op jullie pad want jullie willen ook door fietsen, en wanneer ze nu maar een bel hebben en dat hebben ze niet dus vlak achter je beginnen ze te schreeuwen dat ze er aan komen en niet kunnen stoppen.

Om naar Monto de Gozo te lopen had nu niet veel zin meer omdat Theo en Vincent toch al in SdC zijn dus we besluiten toch maar om een stop eerder te maken. Lopen we een 100 mtr naast een autoweg zien we een bord van Hotel dus dat maar even geprobeerd, en laat het nu een heel goed ding zijn. Een mooie afsluiting voor Arturo en mij want morgen gaat hij weer met de trein terug en wij moeten nog even overleggen met z’n 2en hoe wij de laatste week in gaan delen.

Kan me bijna niet voorstellen dat het alweer 14 dagen geleden is dat ik Roncecvalles heb verlaten en de camino ben opgegaan. Achteraf is het heel snel gegaan met voor ons beide ups en downs en de laatste dagen gaat het zeer goed.

Jullie zijn weer een klein beetje op de hoogte, morgen loop ik ook SdC binnen en zal Theo en Vincent wel in de kerk vinden, onze Compostella ophalen en een heerlijk biertje drinken wat ik nu ook ga doen.

tot morgen.

Hans